طبقه E ازعمق 6متر شروع شده وتاسطح خاک بکر درعمق 7 متراز راس تپه ادامه داشت. این طبقه فاقد معماری مشخصی بود. از ویژگیهای این طبقه استقراری حفره هایی بودند که تا عمق 50 سانت درداخل خاک بکر حفرشده بودند. قطردهانه این حفره ها بین80/0 تا 70/1متر متفاوت بودند. حدود 30عدد از این حفره ها درطی این چهر فصل کاوش مشخص شدند.

معماری

هرچند بقایای دوره نوسنگی از طبقات استقراری A تا D گنج دره مشخص شدند ولی معماری مشخص گنج دره در طبقه D بدست آمده است. اتقاقهای منازل مسکونی این طبقه استقراری به طور معمول درجهت جنوب شرقی – شمال غربی بوده اند. که از سنگ برای پی دیوارها استفاده نمی شد و کف اتاقها با گل اندود شده بودند.عرض دیوارها بین 30 تا 40 سانت یعنی به اندازه یک خشت چینه ای دست ساز بوده . احتمالا" بعضی از اتاقهای قسمتهای مرکزی استقراردو طبقه بودند. منازل مسکونی جنب یکدیگر ساخته شده بودند. دربین آنها فاصله ای اعم از راهرو یا حیاط ویا محوطه ای باز قرارنداشت. دیوارها را باخشت های بلند سیگاری شکل ساخته اند. از خشتهای محدب نیز برای دیوار چینی به صورت مختلف بود. گاهی به صورت یک رج درمیان ازچینه و خشت در دیواراستفاده می شد.

درموارد بسیارمعدودی دیده شده است که ازسنگ تخت در دیوار چینی استفاده شده بود .درنتیجه یک یک آتش سوزی بخشی ازقسمتهای مرکزی استقرار سوخته بود که درآن قسمت خشتها به صورت آجردرآمده بودند.

دربعضی از دیوارها سوراخهایی تعبیه شده بود که با توپی ها گلی مسدود می شد. در داخل بعضی منازل انبارکهای کوچکی تعبیه شده بود که دیواره های این انبارکها از قطعات پیش ساخته گلی بود. که برای ساخت این انبارکها قطعات رادرمحلهای مورد نظرکار می گذاشتند وسپس آنرا اندود می کرده اند ولی دلیل ارائه نمی دهند.

سفالینه ها

مقدار نسبتا" کمی قطعات سفال ازحفریات گنج دره بدست آمده که از تظر ساخت بسیار ساده هستند.در طبقه E تنها یک قطعه سفال بست آمده که ساده و فرورفتگیهایی درسطح داشته . بیشترین سفالها درگنج در از طبقه D بدست آمده که از جمله نمونه سالم وکامل یک خمره ذخیره آذوقه با کف تخت به قطر 36وارتفاع 80سانتیمتروباضخامت 4سانت بوده که خمیر سفال نرم و شاموت آن گیاهی است.

اشیاء سنگی

از نظر ابزار سازی سنگی ابزارهای بدست آمده ازگنج دره را می توان در گروه صنعت ابزار سازی زاگر مرکزی قرار داد.ابزارها رااز سنگ چخماق وابسیدین تیغ ها – تیغه ها – خراشنده ها و سوراخ کنها رامی ساختند.از سنگ ادواتی را مانند:هاون – دسته هاون – مشته سنگ –وسنگ ساب ساخته اند.

سایر اشیاء

پیکره های حیوان وانسان – مهره وصفحه های مدورنیز از گنج دره بدست آمده است که قدیمی ترین آنها از طبقه استقراری E بوده وبیشترین آنها از طبقه D بدست آمده است که پیکره های حیوان شبیه گوسفند و بز ساخته شده است. ازاستخوان نیز ادواتی ساخته شده که چند نمونه آنها عبارت بودند از: سوراخ کن – درفش-وسوزن استخوانی که از صدف هم مهره های زینتی ساخته شده است.

روش تدفین

روی هم بقا یای 41 اسکلت بست آمده که متعلق به نوزادان تا افراد مسن بودند.بچه ها را درگوشه اتاقها به صورت جم شده ویا درازکش دفن می کردند وهمراه یکی ازکودکان یک آویز سنگی قرار داده شده بود.درکنا ر بقایای اسکلت دیگری اثر حصیر مشاهده شد که به نظر می رسد برای پوشش اجسد استفاده شده است.دریک مورد استثنایی یک گور دسته جمعی شامل جسد یک فرد با لع ویک نوجوان ویک کودک که در تابوتی گلی به طور درازکش قرارداده شده اند با هم دفن شده بودند.

گاه نگاری

براساس آخرین گزارشی که ازحفریات گنج دره چا پ و منتشر شده است درباره قدمت آثار گنج دره ابراز شک وتردید کرده است. براساس این گزارشها هرچند تاکنون نتا یج آزمایشات 20نمونه کربن 14 موجود است ولی هنوز نمی توان تاریخ دقیق استقرار در این محل را تعیین کرد. مثلا"برای طبقه استقرار E تاریخهای ارائه شده در طیفی از6500تا 8500ق.م قرارمی گیردکه این ارقام نمی تواند صحیح باشد ولی تاریخهای ارائه شده برای سایر طبقات استقراربیشتر با واقعیت مطابقت دارد.هرچنددرصحت آنها نیز تردیدهایی وجوددارد ولی درحال حاضر حفار معتقد است که زمان استقرار درطیقات A تا D از اواخر هزاره هشتم واوایل هزاره هفتم ق.م آغازمی شود وتاریخ استقرار طبقه E دربین سالهای حدود 7500 تا 8500 ق.م قرارمی گیرد.