جندق
اين بار هم راهي كوير ميشويم و به جندق ميرويم. شايد نام جندق را به عنوان يك منطقه كمتر شنيده باشيد ولي با نام يغماي جندقي به عنوان يك شاعر بيشتر آشناييد. جندق شهري کوچک در حاشيه جنوبي کوير مرکزي ايران در شمال شرقي استان اصفهان قراردارد كه از شمال به کوير بزرگ و از غرب به کوير ريگ جن و سلسله کوههاي جندق، از جنوب به بيابانهاي اطراف خور و از شرق به حاشيه جنوبي دشت کوير محدود ميشود. پيشينه جندق به 2هزارسال ميرسد. جندق در مسير جاده تاريخي ابريشم،محل استراحت مسافران بوده است. قلعهاي در جندق به نام «انوشيروان» وجود دارد که تنها قلعهاي در کشور است که هنوز هم مردم در آن سکونت دارند. اين قلعه يکي از بزرگترين قلعههاي تاريخي کشور است که از يک چهار ديواري که در هر گوشه آن برجي دارد، تشکيل شده است. اين قلعه تاريخي و ديدني، داراي دروازهاي است که داراي دو برج به ارتفاع 22 متر است که به سمت شرق باز ميشود. قلعه انوشيروان با معماري منحصر به فرد خود در ميان بافت تاريخي جندق واقع شده است. اگر در ميانه فصل تابستان که گرمترين زمان در جندق است از قلعه انوشيروان بگذريد هواي مطبوع و خنکي را تجربه خواهيد کرد و اگر در فصل زمستان در کوچههاي قلعه قدم بزنيد هواي نسبتاً گرمي را احساس ميكنيد. همچنين يك گنبد قديمي به نام«هشت درب» از زمان ساسانيان در اين منطقه وجود دارد .
+ نوشته شده در دوشنبه ۹ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۸:۵۴ ق.ظ توسط فروزنده
|
گلپايگان؛ جلوهاي از تاريخ و فرهنگ
گلپايگان با طبيعتي زيبا و دلانگيز، فرهنگي اصيل و مردماني مهربان و خونگرم، شهري نام آشنا در ايران زمين است.
در اين شهر، آثار تاريخي را به وفور ميتوان ديد، آثاري كه بيننده را با خود حتي تا دوران پارينه سنگي به عقب ميبرد. اين آثار ماندگار هر يك شناسنامهاي دارند كه براي آشنايي بيشتر مروري برآنها داريم. از طرفي فرهنگ اين خطه نيز گفتني بسيار دارد كه در اين گزارش به آن اشاره شده است:
گنبد بابامصري
گنبد بابامصري در مسجدي به نام مسجد ميرزا ابوالحسن قرار دارد و بيشتر در جنب اين گنبد حمامي هم به اين نام وجود داشته است.
اين بنا داراي ارزش تاريخي و هنري است و احتمالاً بناي آن در دوره ايلخاني روي بناي قديمي دوره سلجوقي ساخته شده است و تاريخ ساخت آن 1225 هجري قمري است
+ نوشته شده در دوشنبه ۹ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۸:۴۹ ق.ظ توسط فروزنده
|
استان اصفهان
شهر اصفهان در جلگه اي از آبرفتهاي زاينده رود بنا شده است. اين شهر از جمله شهرهايي است كه شايد تاريخ و سابقه آن به سابقه و قدمت كشور ايران برسد.اصفهان در بيشتر ادوار تاريخ ايران از بزرگترين شهرهاي كشور بوده است. اصفهان قسمتي از عراق عجم و از بلاد شرقي ايران است و از طرف جنوب محدود است، به زردكوه بختياري و خاك فارس و از طرف شمال به نطنز و كاشان و محلات و از طرف مشرق به جبال نائين و يزد و از طرف مغرب به لرستان بعضي معتقدند اصفهان بنام اصفهان بن بنطي بن سام بن نوح موسوم شده و او آن را بنا نهاده است.
در داستانها بناي شهر را به كيكاووس و عده اي از مورخين بناي آن را به طهمورث ديوبند،سومين پيشدادي نسبت داده اند،كه قسمتي از شهر را بنا كرده و قسمتي ديگر را جمشيد و اسكندركبيرساخته وبعضي گويند هوشنگ پيشدادي بناي شهر را نموده وشهرستان را كه سابقاً يكي ازمحلات اصفهان بوده وحالا در يك فرسنگي شهر است اسكندرساخته است.اين شهر از دوران باستان در كرانه هاي زاينده رود وجود داشته و به گفته مورخان حتي پيش از شهرياري شاهان هخامنشي،شهري آباد بوده و بعداً به صورت اقامتگاه تابستاني پادشاهان هخامنشي در آمده است .در زمان حكومت اشكانيان و ساسانيان متجاوز از نهصد سال مركز استان بزرگي در ميانه كشور بوده است.اصفهان در سال 20ه.ق. به تصرف سپاه اسلام درآمد واين امر باعث شد تا تمدن وهنر اسلامي كم كم در آن گسترش يافته و بناهايي با سبك معماري اسلامي در اين شهر ساخته شود .
+ نوشته شده در جمعه ۶ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۸:۳۸ ق.ظ توسط فروزنده
|