صنایع دستی کرمان
صنايع دستي كرمان آوازه جهاني دارد . صنايع دستي استان به دو صنعت خانوادگي و كارگاهي تقسيم مي شود. صنايع دستي خانوادگي مثل شال وپته و ترمه است كه به غير از پته دوزي مابقي از رونق افتاده است . صنايع دستي كارگاهي نيز شامل قاليبافي ، جاجيم ،گليم و خورجين بافي است. پته دوزي: پته نوعي سوزندوزي ايراني است كه از دوخت ريسهاي پشمي رنگين بر روي شال زمينه يا شال در طرحهاي زيبايي چون بوته، سرو و ترنج پديد مي آيد و منظره اي بديع از گل و بوته هاي رنگين را كه حاصل تلاش دختران و زنان زحمتكش كرماني است جلوه گر مي كند . پته به طور انحصاري در كرمان تهية مي شود و دوخت آن در تمام شهرستانها و روستاههاي اطراف استان به ويژه كرمان و سيرجان و رفسنجان رايج است . طرهاي زيباي آن كار طراحان ماهر است . اين طرح هاو نقشه ها كار طراحان ماهر است . اين طرح ها و نقشه ها ريشه در تمدن و فرهنگ ايراني دارند. يكي از نمونه هاي بسيار زيباي پته كه دوخت بسياربديع و بي نظيري دارد، روپوش مقبره شاه نعمت الله ولي است . تاريخ دوخت اين پته سال 1285 است . اين كار نتيجة دو سال كار مداوم 16 زن پته دوز كرماني بر پارچه اي به طول 355 سانتي متر و عرض 210 سانتي متر است. قالي كرمان: قالي كرمان از قديم زيباترين و نفيس ترين قالي ايران و دنيا به شمار مي رفته كه در سالهاي اخير تا حد زيادي از اهميت آن كاسته شده است . كرمان پشم بسيار مرغوبي براي قالي بافي دارد. نوع آن شبيه پشم خراسان و از پشم كرمانشاه قدري سبكتر و ظريفتر است . شهرت قالي كرمان بيش از هر چيز به دليل درآميزي رنگ و طرح است . در تمايز وتشخيص قالي دو عامل طرح و رنگ بسيار است. طرح و رنگ قالي كرمان يكي از نفيس ترين، زيباترين و خوش سبك ترين بافته هاي جهان به شمار مي آيد. از معروف ترين كارگاه راين و كارگاه خنامان است. گليم: بافت گليم در جوامع عشايري و روستايي تقريبآ حالت حرفه اي غير دايم و فصلي دارد. قسمت عمده اي از گليمهاي توليدي زنان عشاير جنبة خود مصرفي دارد و به صورگوناگون مانند گليم و گليمچه، جوال، خوابگاه و خورجين و غيره در زندگي روزمره آنان مورد استفاده قرار مي گيرد . بخش ديگري از توليدات آ نها نيز در مراكز داد و ستد محلي مبادله مي شود و ازاين طريق بخشي از در آمد مورد نياز خانواده را تامين مي كنند . گليمهاي ايراني انواع مختلف دارد مثل گليمچه، مسند، پلاس ، شيركي پيچ و ... شيركي پيچ نوعي گليم است كه عشاير كرمان مي بافند و از دور حالت قالي دارد. در اين نوع گليم بر خلاف انواع ديگر گليم كه در آنها پود باعث شكل گيري محصول مي شود پود نقشي در بافت ندارد و فقط تارها را به يكديگرمتصل مي كند و باعث استحكام درگيري نخ خامه با تارها مي شود. اين نوع گليم در دارستان سيرجان و بافت توليد مي شود .
كارمانا (کرمان) سرزمینی كهن در ایران باستان
كرمان» با «كارمانا» (Karmana)، در زبان فارسی باستان، نام منطقهای باستانی در حدفاصل نواحی مركزی ایران و سرزمین «گدروزبا» (Gedrosia) است. بخش شمالی این سرزمین، منطقهای است بینهایت فقیر، چنان كه امروز نیز آن را «دشت لوت» یا بیابان تهی مینامند، اما نیمهی جنوبی آن چنان كه مورخان یونانی آوردهاند، منطقهای حاصلخیز و پربركت بود و از جمله رودخانه «هیكتانیس» (Hyctanis) كه در این منطقه دارای ذرات طلا بود، ضمن این كه معادنی از نقره نیز در این محل یافت میشد. مورخان یونانی، همچنین از مهمترین شهر این منطقه یاد كردهاند كه «هرمز» نام داشته و احتمالا برگرفته از نام «اهورامزدا»، خدای بزرگ در آیین ایرانی است. امروزه نیز این شهر اگرچه به نام «هرمز» شهره است، اما نام حقیقی آن «میناب» است. در زمان «هخامنشیان» «كارمانیا» نیز بخشی از امپراتوری گسترده هخامنشی بود. سرزمینی كه «كورش كبیر» بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی از سال 53-590 پیش از میلاد، آن را تحت فرمانروایی خود داشت. با این همه ایرانیان باستان كه نام تمام كشورهای مطیع و خراجگزار خود را فهرست كردهاند، «كرمانیا» در این فهرست نامی نیاورده و از آن غافل ماندهاند. همچنین در كتیبه «بیستون»، یادگار «داریوش كبیر»، و نیز در كتیبه «داوا» (Daeva)، كه آن نیز یادگار فرزندش «خشایارشا» است، هیچ نامی از «كارمانیا» نیامده است، و البته جای بسی شگفتی است كه این كتیبهها هر دو، فهرستی بلند از نام كشورها و سرزمینهای فرمانبردار شاهان ایرانی را در خود جای دادهاند. میتوان چنین برداشت كرد كه این ناحیه در آن زمان به طور رسمی بخشی از ساتراپنشین «گدروزیا». و یا بخشی از سرزمین پارس به شمار میآمده است. اما در میان كتبیههای موجود، نخستینبار در كتیبهای از شوش است كه از «كارمانیا» به عنوان محلی برای صادرات درخت با چوب «ساج» یاد شده است. همچنین بنا بر الواح به دست آمده از «تخت جمشید» نیز، امروز با نام كاركی (Karki)، به عنوان یك ساتراپ یاد نشده است.) ضمن این كه بنا بر مندرجات موجود در بایگانیهای تخت جمشید، اكنون به خوبی روشن است كه جاده معروف به «جاده شاهی» از همین سرزمین، یعنی «كارمانیا» عبور میكرده است. البته در زمان نامشخص، احتمالا در اواخر قرن پنجم یا اوایل قرن چهارم پیش از میلاد، «كارمانیا» باید به موقعیت ساتراپی دست یافته باشد...
با آغاز امپراتوری ساسانی، كه از سال 224 به بعد بنیاد نهاده شد، پایتخت از «كارمانیا» به «وه اردشیر» (Veh-Ardeshir) منتقل شد. شهری نوبنیاد، در حدفاصل شورهزارهای دشت لوت و كوههای غربی كه اكنون با نام «كرمان» شهره است. از آنجا كه شاهان ساسانی بر آیین زرتشتی بودند و اهورامزدا را میستودند، یكی از سرزمینهای مقدس آنها، منطقهای به نام بم (Bam) بود كه بنا به آداب زرتشتی، مردگان خود را به طور آیینی در محوطههای مرتفع آن قرار میدادند. مكان مقدسی به نام «برج خاموشی» كه هنوز هم ویرانههای آن در «بم» قابل مشاهده است. نخستین اسقفنشین مسیحی در این منطقه را نیز از میان قرن هفتم در فاصله زمانی كوتاهی قبل یا بعد از غلبه مسلمانان، میتوان تاریخگذاری كرد. (464.م)
نمایی از باغ شاهزاده کرمان
كارمانا (کرمان) سرزمینی كهن در ایران باستان
كرمان» با «كارمانا» (Karmana)، در زبان فارسی باستان، نام منطقهای باستانی در حدفاصل نواحی مركزی ایران و سرزمین «گدروزبا» (Gedrosia) است. بخش شمالی این سرزمین، منطقهای است بینهایت فقیر، چنان كه امروز نیز آن را «دشت لوت» یا بیابان تهی مینامند، اما نیمهی جنوبی آن چنان كه مورخان یونانی آوردهاند، منطقهای حاصلخیز و پربركت بود و از جمله رودخانه «هیكتانیس» (Hyctanis) كه در این منطقه دارای ذرات طلا بود، ضمن این كه معادنی از نقره نیز در این محل یافت میشد. مورخان یونانی، همچنین از مهمترین شهر این منطقه یاد كردهاند كه «هرمز» نام داشته و احتمالا برگرفته از نام «اهورامزدا»، خدای بزرگ در آیین ایرانی است. امروزه نیز این شهر اگرچه به نام «هرمز» شهره است، اما نام حقیقی آن «میناب» است. در زمان «هخامنشیان» «كارمانیا» نیز بخشی از امپراتوری گسترده هخامنشی بود. سرزمینی كه «كورش كبیر» بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی از سال 53-590 پیش از میلاد، آن را تحت فرمانروایی خود داشت. با این همه ایرانیان باستان كه نام تمام كشورهای مطیع و خراجگزار خود را فهرست كردهاند، «كرمانیا» در این فهرست نامی نیاورده و از آن غافل ماندهاند. همچنین در كتیبه «بیستون»، یادگار «داریوش كبیر»، و نیز در كتیبه «داوا» (Daeva)، كه آن نیز یادگار فرزندش «خشایارشا» است، هیچ نامی از «كارمانیا» نیامده است، و البته جای بسی شگفتی است كه این كتیبهها هر دو، فهرستی بلند از نام كشورها و سرزمینهای فرمانبردار شاهان ایرانی را در خود جای دادهاند. میتوان چنین برداشت كرد كه این ناحیه در آن زمان به طور رسمی بخشی از ساتراپنشین «گدروزیا». و یا بخشی از سرزمین پارس به شمار میآمده است. اما در میان كتبیههای موجود، نخستینبار در كتیبهای از شوش است كه از «كارمانیا» به عنوان محلی برای صادرات درخت با چوب «ساج» یاد شده است. همچنین بنا بر الواح به دست آمده از «تخت جمشید» نیز، امروز با نام كاركی (Karki)، به عنوان یك ساتراپ یاد نشده است.) ضمن این كه بنا بر مندرجات موجود در بایگانیهای تخت جمشید، اكنون به خوبی روشن است كه جاده معروف به «جاده شاهی» از همین سرزمین، یعنی «كارمانیا» عبور میكرده است. البته در زمان نامشخص، احتمالا در اواخر قرن پنجم یا اوایل قرن چهارم پیش از میلاد، «كارمانیا» باید به موقعیت ساتراپی دست یافته باشد...
کرمان سرزمین شگفتی ها
کره زمين، مجموعهاي از فراوانيها و جلوههاي متنوعي است که جداي از تقسيمات سياسي و جغرافيايي به شکل خاصي سطح آن را پوشاندهاند. ايران بخش کوچکي از اين کره بزرگ و عجيب است که به خاطر شرايطي که همواره در طول تاريخ با خود همراه داشته، سرزميني قابل توجه بوده است. سرزميني که شرايط ويژه تاريخي، فرهنگي و جغرافيايي آن باعث شده که در ادوار مختلف، سرنوشتهاي متفاوتي را تجربه کند و کرمان، ويتريني از اين سرزمين است.
ويتريني که آراسته به ترينهاي متنوع و جذابي است که هر يک جلوهاي از شکوه ارزشهاي ايران زمين است. در اين مقاله نگاهي گذرا خواهيم داشت به بخشي از آنچه که در استان کرمان جاي دارند و در ايران و در جهان بيهمتا و منحصر به فرد ميباشند.
کلوتهاي شهداد، شگفت انگيزترين عارضههاي کويري جهان
کوير لوت به عنوان بخش قابل توجهي از استان کرمان، ميزبان شگفت انگيزترين عارضههاي طبيعي و منحصر به فردي است که با توجه به ساختار و فضاي بيروني که از خود به نمايش ميگذارند تحسين و تامل هر بينندهاي را بر ميانگيزد. شهر ارواح، بزرگترين شهر کلوتي جهان، سرزمين عجايب و ... نامهايي است که بسياري از گردشگران، عابران و خصوصاً شرق شناساني چون «سون هدين سرپرسي سايکس» پس از رسيدن به کلوتها بر لب آوردند. منطقه اي به وسعت 80×140 کيلومتر که در وسط لوت به شکلي مواج تشکيل شده است. منطقه اي که در 150 کيلومتري شرق شهر کرمان و در 30 کيلومتري شهداد قرار گرفته است
استان کرمان
استان کرمان پهناورترین استان ایران است که در جنوب خاوری ایران واقع شده و از لحاظ تاریخی، سابقه سکونت در این ناحیه به هزاره چهارم پیش از میلاد می رسد. گنجینه های فرهنگی، تاریخی و معماری ارزشمندی در گذر زمان دراین استان پدید آمده كه نمایان گر روند تاریخی و حیات اقتصادی ـ اجتماعی این منطقه است.
استان کرمان از اقتصادی پویا برخوردار بوده و در زمینه کشاورزی و انواع صنایع رونق به سزایی دارد. تنها شهر خشتی جهان (ارگ بم) متعلق به هزاره های پیش از میلاد به این خطه تعلق دارد و بازار بسیار زیبای شهر کرمان به همراه ده ها اثر باستانی، طبیعی و معماری در این دیار وجود دارد که همواره گردشگران را مجذوب خود نموده و جلوه های جهانگردی این منطقه را به نمایش می گذارند.
● مکان های دیدنی و تاریخی
مكان های دیدنی و تاریخی استان كرمان عبارتند از: كویر لوت, رودخانه هلیل رود, كوه های هزار, جوپار, لاله زار, باغ بالا, خیبر, قبله, ارگ بم, خرابه های شهر كمادین, گنبد جبلیه, مقبره خواجه اتابك, قلعه قهقه, قلعه كهنه, گنبد مشتاقیه, مسجد ملك, مسجد جامع, مسجد امام, قلعه سودك, گورستان دژیمند, باغ شاه زاده ماهان, مزار شاه نعمت الله ولی, قلعه ستگ, زیارت گاه شاه زاده حسین, حمام گنج علی خان, مجموعه وكیل, مجموعه ابراهیم خان, میدان گنج علی خان, مسجد چهل ستون, آتشكده شاه فیروز, قلعه اردشیر, قلعه دختر, موزه سكه, قلعه راین, ارگ جدید بم, گنبد سبز, تخت دریا قلی بیك و بازار كرمان