بور و سرخ

      در زبان پهلوی بور (boor) به معنای سرخی مایل به قهوه ای وبوران (booran) به معنای گلگون و سرخ فام می باشد،  و از این روست که به افراد سرخ و سفید هم بور می گوییم.  در نام سرزمین های بسیاری این واژه بکار رفته است،  که شاید یک برهانش رنگ خاک و کوه های سرخ رنگ آن سرزمین ها باشد:  روستای بورآلان در آذربایجان غربی،  روستای بوران در نزدیکی آمل در استان مازندران،  روستاه ای بوران علیا و بوران سفلی در استان اردبیل،  روستای بوربور در استان همدان،  روستای بورسر در جنوب ایران در نزدیکی چابهار،  بورک در نزدیکی لردگان در استان چهارمحال و بختیاری،  بورنجان در استان فارس،  بورنگ در استان خراسان جنوبی،  بوروی در سیستان و بلوچستان،  بوری آباد در استان خراسان رضوی و روستای بوریان در استان خراسان شمالی.